vrijdag 9 november 2012

You had me at hello, Barack

Ik had het bij Guanluigi Buffon - die luidkeels het Italiaanse volkslied meezong tijdens het EK afgelopen zomer - en ik had het deze week weer. Een gevalletje 'hadden wij dit af en toe ook maar in Nederland'. Obama mocht nog vier jaar. Afgezien van alle inhoudelijke argumenten waarom dit een meer dan welkome verkiezingsuitslag is, was ik nog veel meer in extase door de overwinningsspeech van de beste man. Want hallelujah, wat een mokerslag moet dat zijn geweest voor Mitt. En wat een show was dat - wederom - voor ons.

Ik heb Obama's speech meerdere keren opnieuw beluisterd, kon zelfs delen uit mijn hoofd meedreunen. Noem me een pussy, een groupie, een fan - I don't care. Het was wederom een sterk staaltje vakmanschap, een aaneenschakeling van woorden waarbij de optelsom duidelijk meer dan de som van de delen was - om in de woorden van Mr. President te spreken. Maar bovenal was dit kippenvel-moment een prototype van Amerikaans patriotisme, ik wilde ook voor even (heel even maar, hoor) Amerikaan zijn. Begrijp me niet verkeerd. Er is absoluut niets mis met onze Hollandse nuchterheid, maar man, die passie voor het land zou ons op z'n tijd misschien ook wel eens wat kunnen brengen.

Misschien zijn de Amerikanen over het algemeen niet heel realistisch en gedragen ze zich ronduit arrogant, ze voelen zich wel verbonden met elkaar. In navolging van Obama had ik dan ook veel liever gehad dat Rutte na de verkiezingsuitslag een opjuttende speech zou hebben gegeven. Hij had zich tot het Nederlandse volk moeten richten en iets moeten zeggen in de trant van:

"Dankbaar en blij zijn wij met de uitslag van de stemmen. We hebben ons best voor jullie gedaan en jullie hebben ons gehoord. We weten dat we in een periode leven waarin we voor moeilijke beslissingen staan, die ons allemaal gaan raken. Jullie hadden hiervoor weg kunnen lopen, maar dat hebben jullie niet gedaan. Jullie hebben je van je beste kant laten zien en massaal gestemd. En of dat nu voor ons is of voor Diederik, het maakt uiteindelijk niet uit. Waar je ook voor staat, voor je wie je gestemd hebt, of je nou autochtoon of allochtoon bent, hetero of homo, arm of rijk, we zijn met zijn allen meer dan de som der delen. We zijn niet alleen Zeeland, of Groningen of Friesland. Nee! We zijn meer dan de 12 provincies samen. Wij zijn het Koninkrijk der Nederlanden, de Leeuwen van Oranje en samen kunnen wij alles aan. Vergeet niet, het beste moet nog komen!"

Als hij dit zou hebben gezegd, geef ik het een kans dat zelfs Geert kippenvel op zijn arm zou hebben gekregen. Maar goed, dit heeft hij niet gezegd. Ik ga dan ook nog maar een paar keer luisteren naar Obama.