zondag 2 maart 2014

Doe het niet Koen

Meestal dalen ze niet per se in aanzien. De mensen die zich voor het karretje laten spannen mee te doen met sneue SBS programma's als sterren dansen en springen. Waarom? Omdat het kluitjesvolk dat zich daarvoor leent vaak niet echt in aanzien kan dalen. Dit stelletje B en C artiesten - al is die benaming vaak al te hoog gegrepen - staat al zo laag op de ladder van aanzien, dat lager simpelweg niet mogelijk is. Het zijn van die gebotoxte, gele zwembroek dragende zonnebank figuren, die in ons medialand niet meer aan de bak komen en dit niet kunnen accepteren. De enige plek waar deze onderklasse van de  - door mijn vader zo genoemde - verloederde maatschappij nog terecht kan, is bij SBS.

Gaat dit stukje dan nu over deze ergernis? Neuh, niet echt. Tenminste, niet de ergernis an sich. Die bestaat namelijk al even - en ik heb inmiddels wel geaccepteerd dat ieder land nu zo zijn dingen heeft waar het schaamrood je van op de kaken gaat staan. Zolang echter de scheidslijnen duidelijk blijven en de mensen uit dit aftandse SBS hokje niet infiltreren met mensen uit andere - betere - hokjes (of andersom), kan ik de ergernis gewoon links laten liggen. Normaal gesproken heb ik namelijk niets met de mensen die worden uitgekozen (of zichzelf opgeven) voor de betreffende SBS programma's en niets met de programma's zelf. Omdat ik er dus geen aandacht aan hoef te schenken, houdt mijn ergernis meestal gewoon zijn winterslaap.

Tot afgelopen week het tragische, haast niet te bevatten, uiterst ongeloofwaardige en huiveringwekkende nieuws mij bereikte. Het was Koen Verweij. Held Koen. Groot schaatser, atleet, sportman Koen. Koen had geïnfiltreerd in het SBS hokje van B en C artiesten. Dat is overigens al een prestatie op zich. Theoretisch gezien is de stap voor Koen naar het SBS hokje namelijk nog groter dan voor mensen die wel al aan de normale, goede kant van de samenleving bivakkeren. Koen zit daar namelijk niet in, in dat normale, goede hokje. Koen zit in een heldenhokje en dat hokje staat erom bekend mensen daar nauwelijks uit te laten ontsnappen. Maar Koen deed dat dus blijkbaar wel.

Koen koos ervoor mee te doen aan Sterren Springen. En er rest mij eigenlijk maar één vraag: waarom? Ja, die verhalen dat 'ie het voor de grap doet wil ik graag geloven, maar dan nog: waarom? Mensen uit heldenhokjes en sneue SBS programma's gaan namelijk gewoon niet samen. Iedere keer dat ik Koen straks zie schaatsen, denk ik aan Sterren Springen. Als Koen over vier jaar op vierduizendste wél de gouden plak wint, zie ik alleen maar een gele zwembroek. Trek je terug Koen, nu het nog kan. Alsjeblieft, doe het niet.

Overigens blijft Koen voorlopig nog wel even in dat heldenhokje zitten en wellicht zal ik ook met een schuin oog straks een blik werpen. Al is dat dan alleen maar om dat schaatserslichaam eens een keer wat beter te kunnen aanschouwen.